• واقعیت افزوده از نوع آموزش

  استفاده از واقعیت افزوده در آموزش و پرورش در چند دهه اخیر پیشرفت چشم‌گیری داشته‌است و از طرفی با افزایش سطح استفاده از وسایل همراه در این زمینه، بهره‌برداری از این تکنولوژی به شدت رو به رشد می‌باشد. به‌طور معمول نیازهای اولیه نرم‌افزارهای واقعیت افزوده عبارتند از یک پردازشگر، نمایشگر خاص، سیستم ردیابی و سخت‌افزار و نرم‌افزارهایی که مورد نیاز می‌باشد از این تکنولوژی می‌توان در سطوح مختلف آموزشی از تحصیلات ابتدایی و متوسطه که به آن‌ها اصطلاحاً K-12 گفته می‌شود، گرفته تا تحصیلات سطح بالای دانشگاهی استفاده نمود.

• استفاده از واقعیت افزوده در آموزش سطوح پایین تحصیلی

  یکی از مهم‌ترین و رایج‌ترین استفاده‌هایی که از این تکنولوژی می‌شود در کتاب‌های واقعیت افزوده است. اصطلاحاً به این گونه کتاب‌ها، جادویی گفته می‌شود. این کتاب‌ها شباهت زیادی به کتاب‌های معمولی دارند با این تفاوت که کاربر با استفاده از عینک‌های مخصوص واقعیت افزوده هنگام مشاهده صفحات کتاب، اشکال سه بعدی دیجیتالی که بیرون از کتاب ایجاد شده‌اند را نیز می‌بیند.
  این کتاب‌ها در واقع مدل دیجیتالی کتاب‌های برجسته مرسوم هستند که به کاربر امکان مشاهده اشکال سه بعدی را در هر زاویه و جهتی می‌دهند، همچنین از این کتاب‌ها می‌توان به صورت اشتراکی استفاده نمود به این صورت که دو کاربر دید یکسان و یا متفاوتی را از یک صفحه کتاب داشته باشند و از این جهت بسیار کارآمد و مفید می‌باشند.

• استفاده از واقعیت افزوده در آموزش سطوح بالا و دانشگاهی

  یکی از مهم‌ترین کارهایی که در زمینه آموزش در سطوح بالای دانشگاهی صورت گرفته‌است، راه اندازی آزمایشگاه‌های راه دور مجازی با استفاده از تکنولوژی واقعیت افزوده می‌باشد. طی سالیان گذشته فعالیت‌های زیادی در زمینه آزمایشگاه‌های راه دور به صورت مجازی و الکترونیکی صورت گرفته‌است، که اغلب در رشته مهندسی برق و الکترونیک کاربرد داشته‌است

واقعیت مجازی(Virtual Reality یا VR)

به زبان ساده VR به هر فناوری گفته می شود که چیزی را که چشم شما می بیند با موارد دیگر عوض می کند.هنگامی که سر خود را به اطراف می گردانید تصویر نیز همانطور که در زندگی واقعی این طور است، حرکت می کند اما تصویری که مشاهده می کنید با آن چه که در دنیای واقعی می بینید بسیار متفاوت است. به نوعی می توان گفت واقعیت مجازی حواس دیدن و شنیدن را تحریک می کند. این برای بازی کردن یا داستان گویی فوق العاده است زیرا به بیننده اجازه می دهد تا خود را در آن چه که در اطرافش اتفاق می افتد غوطه ور کند و حس کند که داخل بازی قرار دارد. واقعیت مجازی فناوریی است که در آن محیطی مجازی در جلوی چشمان کاربر قرار میگیرد و براساس حرکت سر و بدن آن محیط مجازی تعامل برقرار می کند. به عبارت دیگر هنگامی که یک فرد هدست واقعیت مجازی را بر روی سر خود نصب می کند، در جلوی چشمان خود محیطی را مشاهده می کند که براساس تغییر موقعیت بدنش تغییر می کند و ذهن انسان پس از مدتی می پذیرد که در یک محیط واقعی قرار گرفته است.
واقعیت مجازی یکی از قدیمی ترین و مهمترین پارادایم های حک شده در ذهن ما را می شکند. و آن پارادایم تماشای تصویر متحرک از دریچه ی یک پنجره است
یک محیط واقعیت مجازی در هدست واقعیت مجازی توسط اپلیکیشن های اختصاصی آن به وجود می آید. برخی از این محیط ها بصورت گرافیک رایانه ای و سه بعدی هستند و برخی دیگر نیز ویدئوها یا تصاویری 360 درجه از محیط های واقعی هستند که از قبل فیلمبرداری شده اند با این قابلیت فناوری واقعیت مجازی .

اغلب محیط‌های واقعیت مجازی در درجه اول، تجربه‌های دیداری می‌باشند که از طریق یک هدست واقعیت مجازی قابل مشاهده و تجربه می‌باشند. برخی از اپلیکیشن ها دارای اطلاعات حسی دیگری مانند تولید صدا هم می‌باشند. محیط‌های شبیه‌سازی شده می‌توانند مانند محیط‌های زندگی واقعی و یا به صورت کاملا متفاوت باشند نظیر آنچه در محیط‌های بازی دیده می‌شود

انواع عینک واقعیت مجازی

براساس نوع کارکرد هدست واقعیت مجازی می توان آنها را به دو بخش تقسیم نمود. اول هدست هایی که برای نمایش تصویر از نمایشگرهای اختصاصی درون خود استفاده می کنند و دوم هدست هایی که برای نمایش تصویر از نمایشگر تلفن همراه استفاده می کنند.

با توجه به اینکه تلفن های همراه پرقدرت که قابلیت پردازش و نمایش اپلیکیشن های واقعیت افزوده را داشته باشند در حال حاضر زیاد شده اند لذا هدست هایی که بر این اساس کار می کنند نیز بسیار بیشتر مورد استقبال قرار گرفته اند. در حال حاضر اکثر هدست های واقعیت مجازی در بازارهای جهانی مبتنی بر تلفن های هوشمند هستند و به همین خاطر هم قیمت بسیار پایینتری نسبت به نوع اول هدست ها دارند.

VR به شکل برجسته در دو نوع کار استفاده می شود:

• 1- برای ایجاد و تقویت یک واقعیت تخیلی برای بازی،سرگرمی (مانند بازی های کامپیوتری یا فیلم های سه بعدی)
• 2- برای تقویت مهارت و تمرین برای محیط های زندگی واقعی یا شبیه سازی (مانند شبیه سازی پرواز برای خلبانان)

کاربردهای فناوری واقعیت مجازی

عمده ترین کاربردها
• استفاده در صنعت توریسم:یکی از کاربردهای مهم فناوری واقعیت مجازی در گردشگری است. به این صورت که ویدئوها و یا تصاویری 360 درجه و با کیفیت بالا از مکان های توریستی و مهم تهیه می شود و افراد هزاران کیلومتر آنطرف تر می توانند با استفاده از هدست های واقعیت مجازی آن ویدئوها را آنگونه ببینند که گویی در همان جا قرار دارند و به هر طرف که بخواهند می توانند حرکت کنند.
• استفاده در نمایش مکان های اجاره ای و فروشی:
  یکی دیگر از کاربردهای این فناوری نمایش همه جهته و کامل فضای داخلی و بیرونی مکان هایی است که برای فروش یا اجاره قرار گرفته اند. بطوری که فرد بیننده به راحتی می تواند بدون حضور در آن مکان، همه جنبه های آن را از طریق هدست واقعیت مجازی بررسی کرده و انتخاب کند. همچنین از این فناوری می توان برای پیش نمایش طرح های نمای داخلی آپارتمان ها استفاده نمود.
• سرگرمی
  اگر صنعت گیمینگ در حال حاضر یکی از کاربردهای اولیه و اصلی تکنولوژی واقعیت مجازی نباشد، پس دیگر شکل‌های سرگرمی قطعا خواهند بود.
  شرکت جهانگردی Marriott’s Travel Brilliantly در همکاری با شرکت Oculus قرار است علاقه‌مندان سفر و مسافرت را غافلگیر کند. به این ترتیب و با استفاده از یک اپلیکیشن شما می‌توانید به صورت مجازی و تنها در 90 ثانیه به هاوایی بروید و با سرمای این روزهای زمستان برای چند لحظه خداحافظی کنید.
• بهداشت و درمان
  صنعت بهداشت و درمان با وجود موسساتی که از تصاویر کامپیوتری برای تشخیص و درمان بیماری‌ها استفاده می‌کنند، یکی از بزرگ‌ترین استقبال‌کنندگان از تکنولوژی واقعیت مجازی است. شبیه‌سازی‌های واقعیت مجازی از قبیل آنچه شرکت‌های نرم‌افزاری Surgical Theater و Conquer Mobile تولید می‌کنند، می‌توانند تصاویر تشخیصی درست و دقیقی را از اسکن‌ها و مدل‌های سه‌بعدی تهیه شده از آناتومی بیماران را ایجاد کنند. مدل‌های مجازی به پزشکان و جراحان تازه‌کار و باتجربه کمک می‌کنند تا بتوانند امن‌ترین و موثرترین راه برای پیدا کردن محل تومورها را ارائه دهند، ابزارهای جراحی را در جای درست قرار دهند یا امکان تمرین و تست درمان‌ها و عمل‌های جراحی پیچیده را فراهم بیاورند.
• فضانوردی
  این روزها دانشمندان ناسا یک ماموریت سخت در پیش دارند؛ جست‌وجوی زندگی در سیاره‌های دیگر
  این تکنولوژی در آینده‌ای نه چندان دور می‌تواند برای کنترل مریخ نوردها یا دیگر ابزارها از میلیون‌ها مایل دورتر به‌کار برده شود
• خودروسازی
  از فرآیند طراحی تا نمونه‌های اولیه مجازی، خودروسازان هم دهه‌ها است که از شبیه‌سازی‌های تکنولوژیک بهره می‌برند. شرکت فورد با استفاده از هدست واقعیت مجازی Oculus Rift یک مرکز واقعیت مجازی برای توسعه خودروهای بدون راننده خود ساخته است

تفاوت واقعیت مجازی(VR) و واقعیت افزوده(AR) چیست؟

یکی از اشتباهات رایج در میان جامعه ایران در خطاب کردن فناوری واقعیت مجازی با عنوان واقعیت افزوده است. باید گفت که واقعیت افزوده فناوری ای است که در آن تصویر سه بعدی یا اطلاعاتی به صورت متن یا تصویر بر روی تصویر زنده ای که از طریق دوربین موبایل یا تبلت در حال نمایش است نشان داده می شود. البته این فناوری دارای محدودیت هایی است که باعث شده توسعه ی آن به کندی صورت بگیرد و فراگیر نشده باشد. در صورتی که واقعیت مجازی البته در برخی از اپلیکیشن های واقعیت مجازی با استفاده از دوربین پشتی گوشی همراهی که در هدست قرارگرفته است، تصاویر از محیط ضبط شده و با اطلاعات یا محتوای سه بعدی ادغام می شوند.

واقعیت مجازی اغلب نیاز به چیزی برای پوشش هر دو چشم دارد و فناوری فعلی از نمایشگر ها و لنز ها استفاده می کند. البته تصویر جایگزین در سراسر محدوده دید ما دیده نمی شود. در بیشتر موارد لبه صفحه نمایش را می بینید که تا حدودی این واقعیت را مختل می کند. البته از آسیب های واقعیت مجازی می توان گفت هنگامی که مغز شما احساس می کند در دنیایی به اندازه کافی واقعی قرار گرفته است واکنش های بدن را نیز واقعی می کند و ممکن است منجر به حالت تهوع شود.

ساخت واقعیت مجازی از طریق یک زبان برنامه نویسی به نام VRML یا زبان مدل سازی مجازی(Virtual Reality Modeling Language) امکان پذیر است که می تواند برای ایجاد یک مجموعه از تصاویر و مشخص کردن این که چه تعاملاتی برای آن ها ممکن است استفاده شود.

واقعیت افزوده هنگامی که شما چیزی را از منظر واقعیت افزوده می بینید،چیزی را مجازی در دنیای واقعی می بینید.این به این معنی است که آن چه شما می بینید همان دنیای فیزیکی و واقعی اطرافتان است به علاوه این که چیزهای مجازی به آن اضافه می شود. به وسیله آن می توانید ایمیل ها،عکس ها یا پیام های متنی را به صورت سه بعدی در تلفن همراه خود ببینید.همچنین می تواند به عنوان یک نشانگر نقشه از طریق رابط دوربین تلفن همراه استفاده شود که با چرخاندن سر به اطراف جهت ها را مشاهده کنید یا به عنوان هدستی که می توانید از آن به برای اضافه کردن موارد مجازی به ویدئو یا بازی ها استفاده کنید.

سیستم‌های واقعیت افزوده پیچیده تر به شما اجازه می دهد تا دیوار خانه خود را به گونه ای ببینید که گویی دسکتاپ کامپیوتر خود را می بینید و تعدادی برنامه روی آن دارید. این ترکیب -افزوده- از واقعیتی است که شما در آن زندگی می کنید. برخی اشکال واقعیت افزوده که ما امروز بر روی گوشی خود می بینیم، توسط کد های QR اشیایی مجازی را در جاهایی قرار می دهند که دوربین می تواند آن ها را ببیند. احتمالا برای شما نیز پیش آمده است که توسط دوربین موبایل خود و با استفاده از برنامه های خوانش QR لینکی را باز می کنند یا شما را به صفحه ای دیگر هدایت می کنند. البته پیشگامان این فناوری به دنبال انجام کارهای انقلابی و جذاب با هولوگرام ها و دستورات متحرک هستند.

برخی سیستم های پیچیده تر مانند Google Tango و Microsoft Hololens از مجموعه‌ای از دوربین ها استفاده می کنند تا کامپیوتر را از موقعیتش در اتاق مطلع کنند و اجازه می دهد که کاربر در اطراف اشیا مجازی حرکت کند و آنها را همانطور که در اتاق هستند بازرسی کند. واقعیت افزوده معمولا همه دید شما را پر نمی کند، بنابراین افزودن به واقعیتی که مشاهده می کنید معمولا تنها زمانی ممکن است که به طور مستقیم به آن ها نگاه می کنید.

واقعیت مجازی و واقعیت افزوده بازتابی معکوس از یکدیگر هستند. واقعیت مجازی یک سرگرمی دیجیتال در بستر دنیای واقعی است در حالی که واقعیت افزوده با اضافه کردن عناصر مجازی پرده ای برای دنیای واقعی است.

این دو تکنولوژی می توانند در زمینه پزشکی مانند جراحی کمک کننده باشند همانطور که برای درمان مشکلات روحی مانند نوعی از استرس ها مورد استفاده قرار گرفته اند. البته این گونه نیست که این تکنولوژی ها همیشه به صورت مجزا از یکدیگر عمل کنند بلکه معمولا از ترکیب این ها برای واقعی کردن شرایط استفاده می کنند. به طور کلی این تکنولوژی ها راه را برای تعامل دستگاه های دیجیتال و دنیای واقعی فراهم می کنند.

منبع : تیم تامین محتوای helloemarketing